Píšť

Obec Píšt" (CZ)

Píšť leží v severovýchodní části opavského okresu v mírně zvlněné krajině Hlučínské pahorkatiny.
Její katastr se na severu dotýká státní hranice s Polskem, z jihu je chráněna lesními porosty. V okolí převažují zemědělské pozemky. Rozloha činí 1568 hektarů a žije zde okolo 2 140 obyvatel. V obci je evidováno 619 rodinných domů a budov.

Historie

Obec Píšť patří k nejstarším na Opavsku a první písemná zmínka o ní je z roku 1228, kdy ji Přemysl Otakar I. daroval velehradskému klášteru. Název Piscz se vyskytuje i mezi vesnicemi, potvrzenými tomuto klášteru papežskou listinou Inocence IV. z roku 1250. Ves byla kolonizována převážně slovanským obyvatelstvem a její původní název zněl Piesch. Velehradský klášter spravoval ves do roku 1439. V roce 1467 už měla ves Píšť 2 mlýny. Od roku 1518 se ves uvádí jako příslušná k hlučínskému panství. Roku 1520 přikoupil Bernard ze Zvole v Píšti svobodné fojtství s tvrzí, mlýnem a krčmou. Píšť od té doby náležela k Hlučínu, a to do r. 1625, kdy ji Václav z Vrbna prodal se vsí Ovsiště Bernardovi Lichnovskému z Voštic. V době třicetileté války ves velmi utrpěla a byla z velké části zničena. Bernard Lichnovský zemřel r. 1635 a Píšť zdědil jeho syn Václav. Po jeho smrti ji převzal válečnými událostmi téměř zcela vydrancovanou Jiří Lichnovský. Zemřel r. 1655 a od r. 1660 náležela ves k Chuchelné, část vsi držel Karel Max Lichnovský a další část Jan František Lichnovský. V roce 1743 zde byl postaven na náklad Bernarda Lichnovského nový kostel, zasvěcený sv. Vavřinci, a to na základech starého kostela. Ze zajímavostí lze uvést, že 13.11.1893 projížděl obcí na své cestě do Chuchelné pruský císař Vilém II. V roce 1905 se konalo v Prusku sčítání lidu a v Píšti bylo podchyceno 1567 obyvatel, z nichž 94 % uvedlo jako mateřskou řeč moravštinu. Roku 1910 byla obec přejmenována na Sandau, ale název se mezi lidmi neujal.

K nově vzniklé ČSR byla obec připojena rozhodnutím správní delimitační komise ze dne 14. 3. 1923 v Ostravě. Správa obce byla do českých rukou oficiálně předána 16. 3. 1923. V obci byl jmenován vládní komisař a od 1. 4. 1923 i matriční úřad. V té době měla obec 1820 obyvatel a užívala jména Píšť. V květnu 1926 převzal od státního pozemkového úřadu zdejší zbytkový statek Hůrky statkář Josef Landovský. V obci byla pošta, četnická stanice a finanční pohraniční stráž. Po připojení k ČSR byla zřízena 6-ti třídní česká obecná škola a v roce 1929 i měšťanská škola, a to i pro žáky z Bělé, Vřesiny a Závady. Ekonomicky aktivní obyvatelstvo bylo zaměstnáno zejména v zemědělství, stavebnictví, přičemž zedníci, tesaři a zemědělští dělníci pracovali většinou v Německu.

Dne 8. 10. 1938 byla Píšť na základě mnichovské dohody zabrána německým vojskem a stala se součástí třetí říše pod jménem Sandau. V tuto dobu žilo v obci 1 588 obyvatel. Na frontách II. světové války padlo 147 mužů. Sovětská armáda přišla do vesnice 20. 4. 1945. Z obce bylo během let 1945-46 odsunuto 14 rodin, celkem 52 osob.

Tradice

Tradicí obce Píšť se stala každoroční srpnová pouť k sv. Vavřinci, tzv. „Píšťský odpust“, na který se sjíždějí známí, rodáci a návštěvníci z širokého okolí. V týdnu okolo 10. srpna probíhá v Píšti řada odpustových akcí. Noční karnevaly místní Slavie Píšť, odpustové veselice na veřejných prostranstvích, velký ohňostroj, kolotoče a atrakce. Slavnostní odpustové mše se konají v neděli v kostele sv. Vavřince za účasti kněží z Česka i Polska. Nedílnou součástí odpustových slavností je koncert duchovní hudby.

Tradiční se stala každoroční jarní noční hasičská soutěž, za účasti mnoha družstev hasičů a návštěvníků z celého regionu.

Novodobou tradicí obce jsou podzimní Slavnosti ulice, tzv. Strassenfest. Obyvatelé jednotlivých ulic připravují občerstvení a kulturní program pro přátele, známé, hosty a spoluobčany. Je to spontánní neformální setkání lidí všech věkových kategorií.

Příroda
Severozápadně od obce Píšť se v Hlučínské pahorkatině nachází lesní komplex - Národní přírodní památka Hranečník. Katastrálně spadá pod obec Píšť, ovšem svou rozlohou zaujímá oblast daleko větší. V převážně dubo-borovém porostu zde hnízdí v početné kolonii volavky popelavé.

Gmina Piszcz (PL)

Piszcz znajduje się w północnowschodniej części obwodu opawskiego na lekko sfalowanym terenie krainy hluczyńskiej. Píšť od północy graniczy z Polską, zaś jego południowy teren porośnięty jest lasami. Jest to region intensywnego rolnictwa. Jego powierzchnia wynosi 1568 hektarów, zamieszkuje go 2 140 obywateli. Obecnie w wiosce ewidowanych jest 600 domów i budowli.

Historia

Píšť należy do najstarszych wiosek w obwodzie opawskim. Pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z roku 1228, kiedy Przemysł Otakar I. przekazał jego tereny klasztorowi velehradzkiemu. Nazwa Píšť  pojawiła się również pomiędzy nazwami wiosek, przyznanymi klasztorowi i potwierdzonymi papieżem Innocentem IV w roku 1250. Wioska była zamieszkiwana głównie obywatelstwem słowiańskim, jej nazwa pierwotna to Piesch. Wioska należała do klasztoru do roku 1439. W roku 1467 posiadała 2 młyny. W roku 1520 w Pišťu zakupił Bernard ze Zvoli fójstwo z twierdzą, młynem i karczmą i od tego czasu Pišť należała do Hluczyna aż do roku 1625, kiedy to Václav z Vrbna sprzedał wioskę Ovsiště Bernardovi Lichnovskému z Voštic. W czasie wojny 30-letniej wioska bardzo cierpiała i duża jej część była zniszczona.

Kiedy w roku 1655 zmarł Bernard Lichnovský, wioska w roku 1660 przypadła Chudelné, część wioski należała do Karla Maxe Lichovského a część do Jana Františka Lichnovského. W roku 1743 został tam zbudowany nowy kościół na koszty Bernarda Lichnovského pod wezwaniem św. Wawrzyńca. Był on zbudowany na miejscu kościoła starego. Ciekawostką jest, że 13. listopada 1893 cesarz pruski Vilém II. pojechał do Chuchelné a jego droga prowadziła właśnie przez Pišť. W roku 1905 w Prusach odbył się spis ludności i stwierdzono, że w Pišti żyje 1567 obywateli, z których 94% za swój język ojczysty uważa język morawski. W roku 1910 wiosce nadano nową nazwę Sandau, jednak nazwa nie spodobała sie obywatelom. Do nowopowstałej ČSR została wioska dołączona dnia 14.3.1923 na podstawie decyzji komisji delimitacyjnej w Ostravě. Dnia 16.3.1923 zarządzeniem wioski zajęły sie oficjalnie władze czeskie. W wiosce został wybrany komisarz wyborczy a 1.4.1923 urząd rejestracyjny. W tym czasie wioska liczyła 1820 obywateli i używała nazwy Pišť. W maju 1926 gospodarz Josef Landovský przejął od państwowego zarządu, zajmującego się terenami, miejscowe gospodarstwo Hůrky. W wiosce znajdowała się poczta i stacja żandarmów. Po włączeniu do ČSR powstała sześcioklasowa czeska szkoła miejska także dla dzieci z Bělé, Vřesiny a Závady. Ekonomicznie aktywni obywatele  zajmowali się zwłaszcza gospodarką, budownictwiem, przy czym mularze i stolarze pracowali zwłaszcza w Niemczech. Dnia 8.10. 1938 na podstawie układu monachijskiego niemieckie wojsko zajęło wioskę Pišť i została ona przyłączona do Trzeciej Rzeszy , nazwana Sandau. W tym czasie wioskę zamieszkiwało 1588 obywateli, podczas 2. wojny światowej zmarło 147 mężczyzn. 20.4.1945 do wioski wpadło wojsko radzieckie. Od 1945-46 z wioski wysiedlono14 rodzin, tzn. 52 osób.

Tradycja

Każdoroczną tradycją stała się pielgrzymka w dniu św. Wawrzyńca, na którą przyjeżdzają znajomi, rodacy oraz goście z okolicznych miejscowości. Około 10. sierpnia odbywają się liczne odpusty. Nocne karnawały miejscowej Slavie Pišť. Zjady odpustowe dla publiczności, fajerwerki, karuzele i atrakcje. Uroczyste msze odpustowe odbywają się w niedziele w kościele św. Wawrzyńca z udziałem księży z Republiki Czeskiej i Polskiej. Integralną częścią odpustowej uroczystości jest koncert muzyki duchowej. Tradycją stał się również coroczny wiosenny konkurs straży pożarnej, który odbywa się w nocy z udziałem wielu grup straży pożarnej i gości z całego regionu. Nowoczesną tradycją wioski stały się jesienne Uroczystości ulicy, tzw. Strassenfest. Obywatele poszczególnych ulic przygotowują jedzenie oraz program kulturalny dla przyjaciół, znajomych, gości i współobywateli. To spontanne i nieformalne spotkanie ludzi wszystkich grup wiekowych.

Natura

Od północnegozachodu od wioski Pišť znajduje się teren porośnięty lasami- naturalna narodowa pamiątka Hranečník. Należy katastralnie do wioski Píšť, ale powierzchniowo zajmuje dużo większy teren. W dębowo-sosnowych borach gnieżdzą kolonie czapli siwych.